Als hondenbezitter wilt u uw viervoeter beschermen tegen alle gevaren. U weet dat giftige planten gevaarlijk zijn voor de gezondheid en het leven van uw hond. Helaas is de kennis over de dreiging in het dagelijks leven soms niet zo groot. Puppy’s, jonge honden en “grijze snuiten” lopen een bijzonder groot risico op accidentele vergiftiging. Met deze gids willen we u bewust maken van dit probleem. Het onderwerp is uitgebreid en we kunnen u hier niet alle informatie over giftige planten geven. Maar op basis van de belangrijkste feiten heeft u een basis om uw huis en tuin veiliger te maken voor honden en katten.
Welke planten zijn giftig voor honden en katten?
Tuinplanten die giftig zijn voor honden en katten, met afbeeldingen.
Giftige kamerplanten voor honden en katten, met afbeeldingen.
Wat moet je doen als je viervoeter iets giftigs heeft gegeten?
Korte profielen van populaire giftige planten met foto's.
Welke planten zijn giftig voor honden?
De gifstoffen vormen het verdedigingsmechanisme van de plant tegen roofdieren. Een deel van de gifstoffen komt in de lucht terecht of wordt actief door contact met de plant of plantendelen. Voor honden en katten zijn vooral de giftige stoffen gevaarlijk die vrijkomen als de plant of delen van de plant worden gegeten.
Bomen, struiken
Alle cedersoorten behoren tot de giftige categorie 
en diverse groenblijvende loofbomen. Ze kunnen in het wild groeien of in tuinen voorkomen. Ze kunnen huidirritatie, diarree, braken, krampen en hartritmestoornissen veroorzaken. In het ergste geval kan het leiden tot de dood van uw huisdier.
Bloemen
De giftige exemplaren zijn te vinden in snijbloemen, potbloemen en perkbloemen. En vergeet vooral de bloemenpracht in de natuur niet. Het giftige effect ontstaat meestal door consumptie van de plant en/of de knollen. Hierbij kunnen krampen, flauwvallen, verlamming en hevige pijn optreden.
Groenblijvende planten
Deze sierplanten worden vooral in woonwijken gebruikt. Wanneer het sap van de plant wordt geconsumeerd, kan dit vergiftiging veroorzaken. Huidirritatie en ernstige maag-darmklachten kunnen optreden.
Verschillende toxines
De verschillende planten bevatten gifstoffen zoals solanine, atropine en scopolamine. In sommige exemplaren is ook waterstofcyanide te vinden. Verschillende universiteiten en centra voor vergiftigingen bieden op internet gratis informatie aan over de ingrediënten van plantengif. U kunt ook gratis advies krijgen over giftige planten voor honden. Alle dierenartsen die met kruidenrecepten werken, kunnen u hier informatie over geven!
Welke planten in de tuin zijn giftig voor honden en katten?
Moderne botanie betekent vaak dat je de plantenwereld niet strikt kunt verdelen in ‘binnen’ en ‘buiten’. In het tuincentrum kunt u ook giftige tuinplanten voor thuis vinden.
Hieronder vallen:
|
|
|
|
 |
 |
 |
Ook voor honden- en kattenliefhebbers is een bloeiende oase in huis een groot genot. Voor het welzijn van uw hond en kat kunt u de volgende planten beter vermijden:
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
( Gevlekte hemlock , water hemlock ) |
 |
 |
 |
|
|
|
 |
 |
We hebben de populaire geranium (zie omslagfoto) van de lijst met “giftige planten voor honden” verwijderd. Het gerucht dat het giftig is, blijft bestaan. Wat wel zeker is, is dat het niet giftig is voor mensen (volwassenen, kinderen, baby's). Het bevat zelfs essentiële oliën die wij gebruiken in onze anti-parasietproducten. Er bestaat geen eenduidig oordeel over de vraag of geraniums giftig zijn voor honden en katten. Konijnen en andere knaagdieren mogen deze plant absoluut niet eten. Het is giftig voor deze dieren. Daarom wordt het hier toch maar even vermeld, voor de zekerheid.
De volgende planten mag u absoluut niet gebruiken als schaduwgevers, privacy-schermen of als groene ornamenten. “Wilde groei” kan de oorzaak zijn van de aanwezigheid ervan in uw groene recreatiegebied.
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
 |
Welke kamerplanten zijn giftig voor honden en katten?
U houdt vast van bloemen en groene planten in uw huis. Als er vrienden op bezoek komen, worden er vaak planten (een boeket bloemen, potbloemen of planten) meegenomen voor de gastvrouw. Ook bij familiefeesten zijn ‘bloemrijke’ begroetingen gebruikelijk. In principe is dit een prettige gewoonte en een appartement met een groen tintje is zeker huiselijker. Helaas zijn niet alle souvenirs niet-giftig. Als eigenaar van een hond en een kat is het uw taak om ervoor te zorgen dat uw huisgenoot veilig samen kan leven. Specialiseer uw ‘groene vingers’ met niet-giftige planten. Hieronder vindt u een selectie van giftige kamerplanten:
Bloeiende planten:
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
 |
 |
groenblijvende planten:
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 |
 |
|
|
 |
Wat zijn de typische symptomen van vergiftiging bij honden en katten?
Elke vergiftiging heeft zijn eigen typische verschijnselen. Ze zijn afhankelijk van het soort gif. Bovendien zijn de vergiftigingsverschijnselen niet altijd even ernstig. Ze variëren afhankelijk van de hoeveelheid ingenomen gif en de tijd die is verstreken sinds de inname. Elke hond is anders, vooral fysiek. De ernst van de vergiftigingsverschijnselen hangt af van de leeftijd (puppy, volwassen of senior), het ras en de grootte van de hond. Jij kent je harige vriend het beste. Zodra zijn gedrag of toestand niet binnen de gebruikelijke categorie valt, moeten er alarmbellen rinkelen. Het is beter om één keer te vaak naar de dierenarts te gaan, dan het leven van uw huisdier in gevaar te brengen door het te bagatelliseren. Sommige symptomen kunnen een andere oorzaak hebben dan vergiftiging. Maar ze zijn nog steeds niet normaal en moeten door een dierenarts worden gecontroleerd. Hieronder vindt u een lijst met symptomen die kunnen duiden op vergiftiging.
Gedragsstoornissen:
- Coördinatieproblemen bij het hardlopen
- Vallen
- Wankelend en slingerend
- Apathisch tegenover het milieu
Ongebruikelijke lichaamsreacties:
- Bloederige diarree en/of bloed in de urine
- Toenemend braken (soms met bloed)
- Overmatige speekselvloed
- Trillen zonder duidelijke reden
- Spasmodische spiertrekkingen
Circulatiestoornissen:
- kortademigheid
- De slijmvliezen in de mond zijn verkleurd (bleek, blauwachtig)
- hartkloppingen
- Verhoogde hartslag
- Hartritmestoornis
- Verslechtering van de vitale functies tot aan shock
- Flauwvallen
Wat moet ik doen als mijn huisdier iets giftigs heeft gegeten?
Als uw viervoeter iets giftigs heeft gegeten, is het allerbelangrijkste om kalm te blijven. Je acties moeten niet hectisch zijn. U moet er goed over nadenken en de nodige stappen ondernemen. Deze houding zal uw huisdier het meest helpen.
Als je hem betrapt op het kauwen op een plantenstengel, bloem of iets dergelijks, pak het dan af. Niet hectisch, maar rustig. Vooral jonge honden slikken verboden voedsel snel door. Dat is wat je wilt voorkomen. Bied hem een ruil aan. Zodra u dat gedaan hebt, geeft u hem als voorzorgsmaatregel de juiste hoeveelheid houtskooltabletten* . Neem uw hond mee naar de dierenarts en neem het plantendeel mee. De tabletten en de dierenarts zijn in deze situatie voorzorgsmaatregel. Je weet namelijk niet of de hond al kleine hoeveelheden heeft ingeslikt, of dat het plantensap tijdens het kauwen is ingeslikt.
Uw harige vriend is druk bezig geweest met een of meerdere planten in huis of tuin. Je ziet het resultaat, maar je kunt de ramp niet voorkomen. Het is duidelijk dat er giftige delen zijn ingeslikt. Ook hier geldt dat u eerst de actieve kool moet toedienen en daarna pas met de hond naar de dierenarts moet. Vergeet niet om de resten van de plant of een vergelijkbaar voorwerp aan uw dierenarts te geven ter informatie.
Waarom houtskooltabletten in deze twee situaties? Alleen met dit actieve ingrediënt kunnen hondenbezitters de vergiftiging tegengaan. Actieve kool of medicinale kool kan de werking van het gif in het maag-darmkanaal van de hond verhinderen of vertragen. Hoe sneller dit actieve ingrediënt de toxine raakt, hoe minder de toxine door de darmwand heen kan dringen en in de bloedbaan terecht kan komen.
Deze tabletten horen absoluut thuis in de EHBO-doos van uw hond. De exacte dosering kunt u opvragen bij uw dierenarts of in de bijsluiter vinden. In deze EHBO-doos moet ook het telefoonnummer van de dierenarts, de dierenkliniek en het dierenasiel worden opgenomen.
Als uw hond tekenen van vergiftiging vertoont, maar het tijdstip, het type of de mate van vergiftiging onbekend is. U moet hem zo snel mogelijk naar de dierenarts of dierenkliniek brengen. Het toedienen van medicinale actieve kool heeft in deze situatie geen zin. Controleer uw ademhaling en pols. Indien nodig moet u de viervoeter tijdens het transport reanimeren.
In zulke situaties is het beter om met z’n tweeën te zijn. Vooral als er een grotere hond in de auto vervoerd moet worden. Afhankelijk van de vergiftigingsverschijnselen moet u hem in dekens wikkelen of voorkomen dat hij zichzelf verwondt door stuiptrekkingen. In sommige delen van Duitsland is er een dierenreddingsdienst die bij de huizen van hondenbezitters langskomt.
Om uw hond in dergelijke noodsituaties succesvol te kunnen helpen, dient u voldoende kennis te hebben van eerste hulp voor honden. Wat is de normale lichaamstemperatuur en wat zijn de normale pols, hartslag en ademhaling? U dient ook kennis te hebben van de juiste tegenmaatregelen. Gebruik het artikel “Algemene informatie over eerste hulp”.
Giftige planten voor honden met afbeelding en kort profiel
Een uittreksel uit de bovenstaande lijst met de meest voorkomende en giftige planten, met een korte beschrijving en een foto, biedt een beetje hulp bij het beschermen van uw favoriete plant.
orchidee
De orchidee (Orchidaceae) is een plant die over de hele wereld voorkomt. Er zijn ongeveer 1000 verschillende geslachten, die verdeeld zijn in ongeveer 15.000 tot 30.000 soorten. Het wordt deels in de geneeskunde gebruikt. Het gaat hierbij altijd om speciale types die in de gezondheidszorg worden gebruikt. Hetzelfde geldt voor het toxische effect. Sommige soorten zijn niet giftig. Voor een leek is het daarom lastig om te beoordelen tot welk geslacht zijn orchidee behoort. Hierbij moet de veiligheid van de hond en de kat voorop staan. Bij giftige exemplaren zijn delen van de plant of de gehele plant giftig. Bij inname kunnen vergiftigingsverschijnselen optreden die schadelijk zijn voor de gezondheid van het dier.
Cyclamen
De cyclaam behoort tot de sleutelbloemfamilie. Er behoren ongeveer 22 soorten tot dit geslacht. De kamercyclaam (Cyclamen persicum) is in Europa al sinds de 17e eeuw bekend. Het oorspronkelijke thuisland is Klein-Azië. De knol van deze plant is giftig. Deze knol mag in geen enkele vorm gegeten worden. Zelfs een kleine hoeveelheid kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. De cyclaam komt oorspronkelijk uit het zuidoosten van Duitsland. Ook de wilde vorm kan een gezondheidsprobleem opleveren.
Lelies
Lelies (Lilium) behoren tot de leliefamilie (Liliacease). Er zijn ongeveer 125 verschillende soorten. Vanwege hun opvallende bloemen zijn deze planten al eeuwenlang populair als sierplanten. In vroegere culturen werden lelies ook gebruikt als medicinale planten en als voedsel. Alle delen van de lelies bevatten giftige stoffen. De concentraties zijn verschillend. Alle delen van deze bloem zijn zeer giftig voor katten. Vergiftiging kan levensbedreigend zijn. Honden krijgen vergiftigingsverschijnselen nadat ze een bepaalde hoeveelheid hebben geconsumeerd. Deze zijn niet levensbedreigend en kunnen goed behandeld worden.
Laurierkers
De laurierkers (Prunus laurocerasus of Laurocerasus officinalis) is ook bekend als de Pontische laurierkers of laurierkers. De plant behoort tot de rozenfamilie (Rosaceae). Wordt vaak gebruikt in groene ruimtes en tuinen als vorstbestendige sierheester. In 2013 werd deze plant uitgeroepen tot “Giftige Plant van het Jaar.” In principe zijn alle delen van de laurierkers giftig. De bladeren en zaden bevatten cyanogene glycosiden (waterstofcyanide).
Thuja (levensboom)
De thuja's (Thuja) of levensboom behoren tot de cipressenfamilie (Cupressaceae). Binnen deze familie worden ze ingedeeld bij de pijnboomachtigen (Pinales). Deze levensboom of thuja's worden vaak gebruikt als hagen in parken en privétuinen. De uiteinden van takken, kegels en hout bevatten hoge concentraties etherische oliën. Het mengsel van thujon en kamfer is bijzonder giftig. Dit gif kan huidirritatie veroorzaken. Het gebruik ervan kan dodelijke vergiftiging veroorzaken. Het gooien van stokken van levensboomhout kan levensgevaarlijke vergiftiging bij honden veroorzaken.
Buxus
De buxus (Buxus sempervirens) behoort tot de buxusfamilie (Buxus). Het is ook bekend als buxus en palmhout. De buxus is afkomstig uit Europa (zuidwesten, midden), Noord-Afrika en West-Azië. De plant is vooral populair als sierplant voor tuinen en parken. Alle delen van de plant zijn giftig. Buxus bevat 70 alkaloïden. In vroegere eeuwen en in de oudheid werd deze plant gebruikt voor medicinale doeleinden. Tegenwoordig wordt buxus nog maar zelden in de geneeskunde gebruikt. Doseren is moeilijk vanwege de toxiciteit. De aanwezige alkaloïden zijn giftig voor honden en katten.
Tekst door Textbroker / Pamina 2
Afbeeldingen door Pixaba
Deze tekst bevat affiliate links (*)
Via deze links bevelen wij bepaalde producten aan en kunnen wij een commissie verdienen. De producten zullen niet duurder worden, dat beloven we.
Wilt u regelmatig op de hoogte worden gehouden van nieuwe blogartikelen? Meld u dan hieronder aan voor onze nieuwsbrief!
